Takas Kültürleri (Batı-Doğu-Uzak Doğu)

Doğu ve Uzak Doğu'ya ticaret yapma olasılığı, Hollanda Doğu Hindistan Şirketi'nin etkisini 17. yüzyılda Hindistan ve Japonya'ya genişletmeye çalışmasından çok önce başladı. Han Hanedanlığı(Han Dynasty), MÖ 130'da ticaret amacıyla İpek Yolu'nu kurdu ve Marco Polo, seyahat eden en ünlü tüccarlardan biriydi (Lawson, 2014). Romalılar gidince kullanılmaz hale geldi, 13. ve 14. yüzyıllarda Moğol İmparatorluğu altında yeniden canlandı ve daha sonra Çin ile ticaretin durmasıyla 15. yüzyılın ortalarında Osmanlılar tarafından kapatıldı. Yine de, 18. yüzyılda, Batı-Doğu-Uzak Doğu'yu birbirine bağlayan asırlık İpek Yolu nedeniyle dünya borsalarına Hindistan ve Çin hakim oldu. Çin ve Hindistan, malların ve diğer değerli eşyaların kara yoluyla taşındığı bu yol üzerinde çok sayıda koridor aracılığıyla Batı'ya bağlandı (Lawson, 2014). Doğu'dan Batı'ya ipek, baharat ve çay gelirken, altın, gümüş ve yün Doğu'ya taşındı.

İpek Yolu, Çin Seddi, Takla Makan Çölü, Pamirler, Afganistan, Levant ve son olarak Akdeniz'i izleyerek 6.400 km'den uzundu (Sussman, 1996). Pek çok insan Doğu'ya veya Batı'ya yolculuk yapmadı, ticaret faaliyetleri yolu nasıl izleyeceğini bilen birkaç tüccara bırakıldı. Pakistan ve Sincan Uygur Bölgesi'ni birbirine bağlayan asfalt yol gibi İpek Yolu'nun bazı bölgeleri hala orada. En çok Batı ile Doğu arasındaki ticareti kolaylaştırması, kültür ve dini yayması ile bilinir (Nolan, 2003). İngilizler gibi büyük imparatorlukların ve Hollanda Doğu Hindistan Şirketi gibi işletmelerin yayılması, Avrupa'da Rönesans dönemine katkıda bulunan mahsul uygulamalarının ve teknolojilerinin yayılması gibi Batı-Doğu-Uzak Doğu ticaretiyle birlikte devrim niteliğinde değişiklikler de ortaya çıktı. sonrasında gelen bilimsel devrim (Lawson, 2014).